تصور کنید با خیالی آسوده در پرواز نشسته اید که ناگهان هواپیما با تکانهایی روبرو میشود و ترس تمام وجود شما را می گیرد، آیا علت این پدیده را می دانید. چاله های هوایی همواره باعث ترس و اضطراب مسافران می شود. پس بهتر است به جهت کاهش این ترس اطلاعاتمان را در این زمینه بشتر کنیم.
چاله های هوایی بخشی از نگرانی اکثر مسافران پرواز می باشد و در واقع این پدیده در بسیاری از پروازها عادی می باشد. خلبانان معتقدند که این تکان ها به مسافران و پرواز آسیبی وارد نمی کند. عدهای بین تلاطمهای عادی و تلاطمهای جريان گردابی نیز تفاوت قائل میشوند. هواپیماها هنگام حرکت در آسمان، جریانی گردباد مانند از خود بر جای میگذارند و این جریان در بعضی هواپیماها بیشتر است. به همین دلیل برجهای مراقبت، فاصلهی بیشتری بین هواپیماهای بزرگ و کوچک در نظر میگیرند تا جریان هواپیماهای بزرگتر باعث گیر افتادن هواپیمای کوچکتر در دستانداز هوایی نشود. از طرفی این تلاطم ها در سال های پیش رو افزایش می یابد و علت آن تغییرات در الگوی آب و هوایی می باشد. این بینظمیها به مرور زمان باعث افزایش شدت طوفانها میشود و در واقع چالههای هوایی، به نوعی شرایط آب و هوایی و میزان آشفتگی آن را به ما نشان میدهند. البته شرکت های هواپیمایی در حال مطالعه روی تکنولوژی هایی هستند که بتواند از چاله هوایی جلوگیری کند که آن ها توسط لیزرهای فرابنفش برای ارسال پالس هایی در هوا این کار را انجام خواهند داد.
وضعیتهای مختلف هوا میتواند چالههای هوایی مختلف را ایجاد کنید. شایعترین نوع چالههوایی CAT یعنی آشفتگی هوای پاک است. این موضوع را بپذیرید که چاله هوایی، کاملاً طبیعی است و خودتان را در هر پرواز برای آن آماده کنید. جریان هوا در اطراف کوهها شدیدتر میشود و در این شرایط باید به خود یادآوری کنید که خدمهی هواپیما هر کاری که از دستشان بربیاید، انجام میدهند تا با تلاطمهای هوایی برخورد نداشته باشند یا اثر آن را به حداقل برسانند. همچنین تکنولوژیهای جدیدی در این زمینه معرفی شده و هواسنجهای ایرلاینها نیز مدلهای آب و هوایی را در هر دقیقه به روز میکنند تا هواپیما به کمک آنها از بدترین قسمتهای چاله هوایی فاصله بگیرد. اگر امکان دوری از چاله هوایی برای خلبان مقدور نباشد، معمولاً سرعت را پایین میآورد تا کمترین تکان را حس کنید و اتفاق پیش آمده در آسمان را با خلبانهای دیگر در میان میگذارد تا جاییکه به بهترین مسیر برسند.هواپیماهای بزرگی همچون ایرباس A380 بهتر از هواپیماهای کوچک میتوانند تلاطمها را مدیریت کنند؛ اما در مجموع، قانون خاصی در رابطه با اندازهی هواپیماها و این موضوع وجود ندارد. صندلیهای فرست کلاس تقریباً در مرکز هواپیما و بعد از بال آن قرار دارند و معمولاً این قسمتها، تلاطم هوایی را خفیفتر احساس میکنند. به همین دلیل وقتی خلبانها در جایگاه مخصوصشان نشسته و خیلی کم متوجه تکان خوردن هواپیما میشوند، معمولاً مهماندارها با آنها تماس گرفته و با توجه به تکانهای شدید در قسمت عقب هواپیما، از خلبان میخواهند تا علامت بستن کمربند ایمنی را روشن بگذارند.